Objawy cukrzycy – co powinno Cię zaniepokoić?

Cukrzyca to najczęściej występujące zaburzenie metaboliczne, które zdiagnozowane może być w każdym wieku. Dziś o cukrzycy wiemy naprawdę sporo, jednak mimo to wciąż wiele przypadków cukrzycy pozostaje nierozpoznanych – aż do momentu pojawienia się powikłań cukrzycy. Jeśli zastanawiasz się, czy Ty także zagrożony jesteś cukrzycą – odpowiedź brzmi: tak. Na cukrzycę zachorować może każdy. A niektórzy z nas są szczególnie predysponowani do zachorowania. Postaram się przybliżyć Ci najważniejsze symptomy, które powinny Cię zaniepokoić oraz określić czynniki ryzyka. Moim celem – jako dietetyka specjalizującego się w dietoterapii zaburzeń hormonalnych i metabolicznych – jest także uświadomienie Ci, że właściwy model żywienia to najlepszy sposób na prewencję cukrzycy oraz kluczowy element jej terapii.

Przyczyny cukrzycy – kto jest narażony?

Kto może zachorować na cukrzycę? Każdy – Ty, Twoje dziecko, Twoi rodzice… Cukrzyca wymyka się wszelkim ograniczeniom wiekowym. A niezdrowy styl życia także robi swoje. Przyczyny cukrzycy rozpatrywać należy w zależności od typu cukrzycy:

1. Cukrzyca typu 1 to schorzenie o podłożu autoimmunologicznym, a za rozwój cukrzycy odpowiadają przeciwciała przeciwko komórkom trzustki. Ten gruczoł syntetyzujący insulinę rozpoznawany jest przez układ odpornościowy jako obcy, co generuje produkowanie niszczących go autoprzeciwciał. Trzustka syntetyzuje coraz mniej insuliny, co powoduje wzrost poziomu glukozy we krwi, gdyż bez insuliny komórki naszego ciała nie są w stanie pobierać glukozy jako źródła energii. Takiemu procesowi nie można zapobiec, a cukrzyca typu 1 często występuje rodzinnie.

2. Cukrzyca typu 2 to zaburzenie metaboliczne generowane niewłaściwym stylem życia, choć pewne znaczenie odgrywają także predyspozycje genetyczne. Skąd się bierze taka cukrzyca? Przyczyny jej rozwoju to wszystkie czynniki, które ograniczają zużywanie glukozy przez komórki oraz sprzyjają rozwojowi insulinooporności. Mowa o siedzącym trybie życia, diecie wysokowęglowodanowej, nadwadze czy otyłości, chorobach trzustki i tarczycy. Kolejne czynniki ryzyka to zespół policystycznych jajników oraz przebyta cukrzyca ciążowa.

Wyeliminowanie jak największej ilości wspomnianych czynników może zminimalizować ryzyko rozwoju cukrzycy. Równie istotne jest zwracanie bacznej uwagi na objawy cukrzycy, gdyż ich przeoczenie opóźni wdrożenie leczenia i prowadzić może do rozwoju trwałych powikłań.

Cukrzyca – objawy, których nie możesz przeoczyć

Objawy cukrzycy typu 1 i 2 są bardzo podobne, różna jest jednak eskalacja problemów zdrowotnych. Najczęściej rozwój cukrzycy typu 1 na miejsce w wieku do 35 roku życia, a pierwsze objawy pojawiają się dość gwałtownie. W ciągu kilku dni chory zauważyć może pojawienie się dużej ilości objawów:

– wielomoczu i oddawania moczu w nocy
– wzmożonego pragnienia
– spadku masy ciała
– chronicznego zmęczenia

Ponadto z racji postępujących zaburzeń wodno – elektrolitowych, chory doświadcza zaburzeń rytmu serca, bolesnych skurczów mięśni. Charakterystyczne jest także częste występowanie zakażeń grzybiczych i bakteryjnych. Jeśli te objawy cukrzycy typu 1 zostaną przeoczone, szybko może dojść do rozwoju cukrzycowej kwasicy ketonowej, która objawia się nudnościami i wymiotami, bólami brzucha, silnym odwodnieniem oraz głębokim i powolnym oddechem (tzw. oddechem Kussmaula).

Objawy cukrzycy typu 2 są bardzo podobne, jednak ich przebieg jest mniej gwałtowny, a objawy pojawiają się stopniowo w dłuższym okresie czasu. Niekiedy chorego niepokoją dopiero powikłania cukrzycy – rozwój tzw. stopy cukrzycowej, pogorszenie wzroku, zaburzenia funkcji nerek, infekcje dróg moczowych czy wysiłkowy ból kończyn dolnych.

Dietoterapia cukrzycy – zapobiega i leczy

Dieta zapobiegająca cukrzycy to skuteczny sposób na profilaktykę tej choroby przewlekłej. Dieta odgrywa równie dużą rolę w leczeniu cukrzycy. Niekiedy uzupełnia farmakoterapię i insulinoterapię, a w przypadku cukrzycy ciężarnych stanowi podstawę leczenia. Najważniejsze zalecenia takiej diety to ograniczenie spożycia węglowodanów, co zapewnia unormowanie poziomu glukozy we krwi i nie zmusza trzustki do ciągłej sekrecji insuliny. Podobnie jest z częstotliwością spożywania posiłków – jeśli cały czas spożywasz niewielkie posiłki, poziom glukozy i inuliny we krwi nie ma szansy spaść do poziomu fizjologicznego i jest stale podwyższony. Lepiej jest postawić na nieco rzadziej spożywane posiłki.

Poza ograniczeniem spożycia węglowodanów, zadbać należy o większą podaż białka i tłuszczów, minerałów i witamin oraz antyutleniaczy. Boisz się, że nie poradzisz sobie ze skomponowaniem diety w cukrzycy? Rzeczywiście – to zadanie dla specjalisty. Jestem dietetykiem wspomagających pacjentów z cukrzycą dietą ułożoną indywidualnie. Taka spersonalizowana dieta w cukrzycy to możliwość zapanowania nad metabolizmem glukozy oraz sekrecją insuliny przez trzustkę. Właściwy jadłospis w cukrzycy wspomaga leczenie, a niekiedy może nawet ograniczyć dawki stosowanych leków czy insuliny.