Cukrzyca typu 3
Większość z nas zna dwa typy cukrzycy – cukrzycę typu 1 i cukrzycę typu 2. Cukrzyca typu 1 charakterystyczna jest dla dzieci i młodzieży, natomiast cukrzyca typu 2 kojarzona jest głównie z osobami dorosłymi. Jest to oczywiście duże uproszczenie, gdyż współczesny styl życia sprzyja coraz częstszym zachorowaniom na cukrzycę w każdej grupie wiekowej – dzieci coraz częściej cierpią na cukrzycę typu 2, zaś cukrzycę typu 1 diagnozuje się także w późniejszym wieku. Innym typem cukrzycy jest cukrzyca ciążowa, której występowanie jest powiązane z okresem ciąży; cukrzyca ta poddaje się leczeniu przy pomocy diety przy insulinooporności i ustępuje po porodzie. Nie każdy ma świadomość, że istnieje jeszcze jedna postać choroby – cukrzyca typu 3, która stanowi zaledwie 2 – 3% przypadków.
Czym jest cukrzyca typu 3?
Cukrzyca typu 3 to tzw. cukrzyca wtórna, która rozwija się w konsekwencji innych schorzeń. Mowa o zaburzeniach zdrowotnych, które sprzyjają rozwojowi insulinooporności, a także zmniejszeniu syntezy insuliny przez trzustkę. Jedną z najczęstszych przyczyn cukrzycy typu 3 jest uszkodzenie trzustki na skutek urazu mechanicznego, stanu zapalnego lub raka trzustki. Do postępującego uszkodzenia trzustki i rozwoju cukrzycy typu 3 może doprowadzić także mukowiscydoza. Kolejną przyczyną są zaburzenia hormonalne:
– akromegalia
– zespół Cushinga
– zespół policystycznych jajników
– nadczynność tarczycy
Cukrzyca typu 3 może rozwijać się ponadto na podłożu hemochromatozy, a także podczas stosowania niektórych leków (glikokortykosteroidy, beta blokery, neuroleptyki). Ponadto ten typ cukrzycy występuje w niektórych schorzeniach genetycznych, np. zespole Turnera, zespole Dwona, zespole Klinefeltera czy Pradera – Willego.
Coraz częściej mówi się o jeszcze jednym obliczu cukrzycy typu 3 – tego typu określenia używa się w kontekście choroby Alzheimera. W przebiegu tej choroby neurodegeneracyjnej stwierdzona jest bowiem zmniejszona ekspresja receptorów dla insuliny w mózgu.
Jak rozpoznać cukrzycę typu 3?
Jeśli rozwija się cukrzyca typu 3, wówczas poza objawami charakterystycznymi dla choroby podstawowej zauważyć można symptomy charakterystyczne dla cukrzycy. Mowa zwłaszcza o:
– wzmożonym pragnieniu
– częstym oddawaniu moczu, także nocą
– świądzie skóry i spowolnionym gojeniu się ran
– częstych infekcjach układu moczowo – płciowego
– osłabieniu i senności
– zaburzeniach widzenia
– utraty wagi pomimo nasilonego apetytu
Oczywiście samo wystąpienie wspomnianych objawów nie wystarczy, aby zdiagnozować cukrzycę. Kryteria rozpoznania cukrzycy typu 3 są takie same, jak w przypadku innych typów cukrzycy. Oto, jakie wyniki badań wskazują na obecność cukrzycy:
– dwukrotny wynik glukozy na czczo przekraczający 7 mmol/ l
– poziom glukozy przygodnej (mierzony w dowolnym momencie dnia) powyżej 11, 1 mmol/ l, z towarzyszącymi objawami cukrzycy
– wynik doustnego testu obciążenia glukozą po 2 godzinach powyżej 11, 1 mmol/ l.
Jak postępować w cukrzycy typu 3?
Cukrzyca typu 3 może prowadzić do rozwoju powikłań charakterystycznych dla każdego typu cukrzycy. Mowa o uszkodzeniu wzroku, niewydolności nerek, rozwoju nadciśnienia, zaburzeniach neurologicznych. Aby im zapobiec, konieczne jest utrzymywanie prawidłowego poziomu glukozy we krwi. Leczenie cukrzycy 3 opiera się zatem na stosowaniu farmakoterapii charakterystycznej dla tego schorzenia oraz stosowania odpowiedniej diety. Ponadto – jeśli tylko jest to możliwe – wymagane jest także leczenie choroby podstawowej. Podstawą leczenia cukrzycy typu 3 jest stosowanie leków hipoglikemizujących, a niekiedy także insuliny. Ponadto pacjent jest zobligowany do przestrzegania odpowiedniej diety cukrzycowej, a także regularnego uprawiania sportu o umiarkowanej intensywności.